Rozdział 2. Scribus i jego siostry

[Ściągnij wersję z ostatniej nocy] Odwiedź www.scribus.net i skieruj się do działu Download. Przeczytaj w dziale dokumentacji instrukcje na temat instalacji Scribusa w twoim systemie operacyjnym (mac, win, linux, *bsd). Na początek najlepiej pobrać stabilną wersję programu. Kiedy nabędziesz już trochę doświadczenia, gorąco polecam ci zrezygnowanie ze stabilnej wersji i udanie się zamiast tego do działu Changelog lub CVS na stronie domowej Scribusa. Scribus rozwija się bowiem szybko, prawie z dnia na dzień. Wersja CVS jest tak samo (a czasem nawet bardziej) niezawodna, jak oficjalna wersja stabilna. Znacząco wyprzedza ona również wersję oficjalną w zakresie dostępnych funkcji i możliwości. Co dwa albo trzy dni wpisuję na swoim komputerze dwa proste polecenia i pobieram z CVS świeżo wypieczonego Scribusa wyposażonego w liczne nowe właściwości. Spróbuj tego i ty -- Na pewno ci się spodoba. Po prostu wykonaj proste instrukcje podane na stronie internetowej Scribusa, dotyczące kompilowania programu ze źródeł w CVS. Dla tych, którzy tego nie wiedzą: CVS oznacza Concurrent Versioning System, czyli przemyślny system pracy nad oprogramowaniem, dzięki któremu wielu programistów w różnych miejscach na świecie może zapisywać swoje programy w centralnym repozytorium, jednocześnie dynamicznie nad nimi pracując.

Przeczytaj koniecznie informację o wymaganiach stawianych przez program. Przed instalacją konieczne jest bowiem zainstalowanie w twoim systemie paru ważnych plików. Użytkownikom Gnu/Linuksa gorąco polecam zainstalowanie najnowszej wersji ich ulubionej dystrybucji. Wystarczy powiedzieć, że ja sam spędziłem prawie trzy tygodnie próbując zainstalować Scribusa 1.1.5 pod RedHatem 8. Za każdym razem, kiedy dodawałem wymagany plik, pojawiała się następna zależność. W końcu zainstalowałem po prostu na oddzielnej partycji ostatnią Fedorę i Scribus zainstalował się w ciągu 20 minut bez żadnego szemrania.

[Zdobądź Acrobat Readera]Scribus jest świetnym narzędziem do tworzenia plików PDF. Nie wszystkie przeglądarki plików PDF są jednak takie same. Szczególnie pod Gnu/Linuksem. Udaj się więc na stronę adobe.com i zainstaluj najnowszą, natywną wersję Acrobat Readera dla twojej platformy, włącznie z Gnu/Linuksem. Jeśli znajdziesz nowszą wersję dla Windows, na przykład wersję 6, podczas gdy używasz wersji 5 dla Gnu/Linuksa, ściągnij też wersję dla Windows. Twórcy Scribusa zalecają używanie tego windowsowego programu za pomocą emulatora Windows pod Linuksem, takiego jak WINE lub CrossOver. Nie jest to jednak absolutnie konieczne. Możesz też używać starszej wersji lub oglądać swoje pliki pod Windows na komputerze wyposażonym w oba systemy operacyjne, lub też na innym komputerze.

[Dopasuj kolory ekranu do kolorów druku] Jeśli chcesz się zajmować tworzeniem publikacji, musisz zadbać o to, aby kolory, które widzisz na ekranie odpowiadały kolorom wydruku. Aby tego dokonać, powinieneś zainstalować specjalne, dostępne oddzielnie oprogramowanie o nazwie Color Management System (System Zarządzania Kolorami), w skrócie CMS. Windows i Macintosh dostarczane są już z wbudowanym CMS o nazwie ICM względnie ColorSync. W systemie Gnu/Linux musisz doinstalować wolnodostępny system CMS o nazwie LittleCMS. Ściągnij go ze strony littlecms.com i zastosuj się do podanych tam instrukcji. Możesz również zainstalować odpowiednie wersje littlecms pod systemami Windows i Macintosh. Na potrzeby tego podręcznika instalacja LittleCMS nie jest konieczna, chociaż może być pomocna.

[Możesz używać własnych zbiorów czcionek] Być może posiadasz już kolekcję czcionek, których chciałbyś używać pod Gnu/Linuksem? Możesz bez problemów doinstalować czcionki TrueType, Postscript i OpenType. W dziale dokumentacji na stronie Scribusa znajdziesz prosty opis, jak to zrobić. Na potrzeby tego podręcznika nie jest konieczna instalacja dodatkowych czcionek. Możesz zacząć od razu tworzyć twoją pierwszą przykładową publikację.

[Rozsądna organizacja pracy]Nasz magazyn nazywa się „Freedomyug” i zawiera dużo grafiki i tekstu. Kilkusetstronicowy magazyn mógłby zawierać wiele plików Scribusa, składających się z ośmiu do dwudziestu stron. Najlepiej więc utworzyć oddzielny katalog dla każdej publikacji. Ja utworzyłem jeden katalog o nazwie „Fyug”. Wewnątrz niego utwórz co najmniej dwa oddzielne katalogi, „Text” i „Images”. Używając edytora tekstu, jak np. OpenOffice.org, napisz artykuły i zapisz je w katalogu „Text”. Na razie wystarczy, jeśli zapiszesz je w zwykłym formacie tekstowym z rozszerzeniem .txt. Podczas gdy piszę ten podręcznik, twórcy Scribusa zapewniają mnie, że wkrótce będziesz mógł zapisywać teksty w formacie Rich Text Format (.rtf) i importować je w Scribusie z zachowaniem wszystkich atrybutów tekstu takich jak wytłuszczenie, kursywa, wytłuszczona kursywa i inne.

Zeskanuj także lub obrób zdjęcia i zapisz je w katalogu „Images”, najlepiej w formacie *.JPG.